vrijdag08.04.2016: eerste beroving is een feit!

Rond 08.15 uur word ik wakker en neem ik een klein ontbijtje bij het guesthouse. Isabelle is al wakker en zit al aan het tafeltje. Na het ontbijt gaan we met de trein naar de provincie Lopburee. Het is een uurtje met de trein. In de trein trefen we twee fransen en we wisselen telefoonnummers uit om te meeten in Sokutai en/of Chang Mai. In eerste instantie is het echt weer hutje mutje in de trein van meer dan 30graden en er moeten ook nog steeds van die Thai langs die eten verkopen in grote emmers/manden gevuld met drank of eten. Later vinden we een plekje. Na ongeveeer een uurtje zin we daar. Op naar de temple waar de apen loslopen. Ik wilde die echt zo graag zien! Maar serieus, na ongeveer een half uur heb je het wel gezien (ik in elk geval wel): wat een brutale snotapen zijn dat! Toen we aankwamen liepen serieus mega veel apen gewoon overall op straat en voor en soms in de winkels. Misschien wel zo'n 50 stuks. Ik had natuurlijk vanteren gewoon alles goed erstopt. Maar ik was vergeten ook al mijn schattige hangertjes in mijn tas op te Bergen. Dus ineens (terwijl ik even rustig sta) wordt ik van achteren besprongen door een aap. Ik begin te gillen. Hoppa op mijn rugzak en voor ik het weet heeft ie iets gegrist en ben ik beroorfd van een hangertje. Een meter verderop zet hij zich op zijn gemak en begint al sabbelend te genieten van mijn hanger. Toen hij ontdekte dat het niet eetbaar was, hooide hij het weg. Toen zijn we de weg overgestoken naar de temple zelf waar misschien wel 200 apen waren (die konden gewoon over het hek de straat op rennen) was echt bizar!!!! Sommige Thai haten de apen echt omdat ze winkels binnenkomen en nu, na vandaag, kan ik me dat echt helemaal voorstellen! Er waren zelfs winkels weg/gesloten van ellende. Binnen de poortjes heb ik super mooie fotos gemaakt van de apen. Later ook wat andere ruine tempels en tussendoor even in een airco tentje geluncht. Serieus, op gegeven moment merkte ik echt dat ik moest stoppen met lopen/bezichtigen. Het is bloody hot hier! Had zwart truitje aan, maar na 1 dag is dat dus helemaal wit geworden (zout).
Om 4 terug naar hostel en we besloten taxi te nemen omdat trei pas om 17.30 uur reed en het ook een uur met de trein terug was. Een dealtje gemaakt met de taxichauffeuse en hop daar gingen we. De taxi was beetje gammel (stoel ging nauwelijk in bepaalde stand en ik kon riem niet omdoen/vastklikken). De chauffeuse reed op haar slippertjes, lijkt veel te klein voor achter het stuur (laten we zeggen dat het stuur te groot is en de stooel te dichtbij staat), maar eerlijk is eerlijk ze reed echt goed en voorzichtig (beter dan mij, maar daar is misschien ook niet heel veel voor nodig haha). Ineens zag ze in haar Spiegel politie. Ze gebaarde me met veel Thaise woorden dat ik de riem om moest doen en met mijn benen erop moest zitten terwijl ze heel hard lacht als ze het zegt. Zo heb ik gezeten, tot we 1,5 uur later aankomen bij het hostel om 17.30 uur.

Aangekomen wil ik super graag boeddhahoofd in de boom bewonderen (bekende 'trekpleister' hier). meneer van hostel zegt dat het maar tot 6 open is en dus heb ik nog maar een half uurtje. Hij zegt: weet je wat, pak maar een fiets en dan ga je snel. Snel pak ik de fiets en race zo snel ik kan naar de temple. De fiets is zo klein dat mijn knieen bijna mijn kin raken haha. Bij de temple wederom super mooie fotos (met zonsondergang krijg je sowieso super mooie fotos met die ruines). Daarna terug gefietst naar het hostel en zag ik op het rooster van de trein dat er zaterdag een snoeltrein vom 9.48 uur reed naar Pitsanoluk (bij Sukotia). In iets meer dan 3 uur daar (terwijl de fransen er uiteindelijk 6 uur over hadden gedaan in stoptrein). Meneer van hostel zegt dat ik beter nu naar station kan gaan om plek te reserveren. Dus rond half 7 spring ik weer op de fiets, nu de andere kant uit. En, oh my boeddha, wat ben ik slecht in de weg hahahaha. Isabelle heeft het me paar keer moeten uitleggen. Links, rechts, tot aan pier, veerboot nemen, straat uitlopen en dan naar station. Daar aangeokmen koop ik voor 455 Baht een ticket. Daarna weer snel terug wat ineens is het donker. Als ik weer aan overkant van de rivier aankom neem ik de fiets. Hoewel ik geen licht op fiets heb, voel ik me total niet onveilig. Op de fiets tref ik een chinees Koppel die me vragen waar je lekker kunt eten. Ik zeg: fiets maar met me meem, moet toch die kant uit. Maar in het donker fiets ik dus pal langs mijn hostel (geen orientatie in het donker, of ja eigenlijk nooit hahah). Bijna aan andere kant van de straat/bij nachtmarkt aangekomen realiseer ik me dat ik veel te ver ben gefietst. Ik wijs hen dat een paar meter verder de markt begint en ik maak rechtsommekeer. Gelukkig herken ik een paar winkeltjes en vind ik zo mijn hostel terug. Rond 19.30 gaan Isabelle en ik wandelend naar een houten restaurantje tegenover de ruine temple. Heel leuk. Terug @ hostel reserveer ik een nieuw guesthouse voor morgen. Wat een geslaagde dag was het!!!! :)